Wakker worden met uitzicht op zee en de eerste zonnestralen op de huisjes is balsem voor de ziel. Maar het ontbijt wacht alweer op weg naar de eetzaal. De discipline in de groep is prima, want iedereen is op tijd aanwezig.
Er staan nog een aantal individuele gesprekken met spelers op het programma, zodat het ochtendprogramma alweer gevuld is. Na de lunch volgt de wedstrijdbespreking, want er gaat gevoetbald worden tegen tweedeklasser VVG.
De bus bracht ons dit keer naar het prachtige complex Polideportivo Benalmadena. Gevestigd tegen een schitterende rotspartij. En dit keer was het kunstgrasveld groen als gras. De Nederlandse pers stond Wieldrecht 1 al op te wachten in de hoedanigheid van journalist Fred van Dongen. Het is natuurlijk een grote eer voor Benalmadena, dat Wieldrecht hier hun wedstrijden afwerkt.
De selectie was inmiddels uitgebreid met de komst van Claudio Teneggi, die wel weer uit quarantaine mocht, maar nog geen speelminuten kon maken.
De wedstrijd ving aan met een minuut stilte voor de onlangs plotseling overleden Leo Vos. De hoffotograaf van Wieldrecht, die zo ontzettend veel mensen blij heeft gemaakt met de duizenden foto's die hij maakte voor de club. Wieldrecht speelde daarom deze wedstrijd met rouwbanden.
De wedstrijd zelf verliep 2x 25 minuten goed met een uitblinkende Mark van Agteren. De laatste 25 minuten kwam VVG helaas toch langszij en bogen hun achterstand van 2-1 om tot 2-4.
Na zo'n lange tijd van niet trainen waren de 50 minuten, ondanks het verlies, goed. Het maximale is eruit gehaald.
De wedstrijd werd nog nabesproken op het bordes van de kantine van het complex, waar patatas bravas ons werd geserveerd en heerlijke Spaanse broodjes. Terug in het hotel direct door naar het avondeten en toen allemaal voor de spiegel om de haartjes mooi te strijken en nette kleding aan voor een leuke dans- en zangavond in Malaga.
